15.11.52

บันทึกความสุขกับเรื่องความฝันอันแสนเศร้า

สวัสดีครับ...เอ้วันนั้น ผมยังใช้ค่ะอยู่เลยนะครับแต่ทำไมมาวันนี้ผมถึงใช้ครับนะ ผมว่ามันก็น่ารักดีไม่ใช่เหรอผู้หญิงที่ใช้ครับน่ะ555+ในความคิดของผมนะครับที่ผมคิดว่ามันดี
แต่สำหรับคนอื่นน่ะผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะคะเอ๊ย!นะครับ ผมก็เริ่มงงๆกับตัวเองแล้วแต่ก็ยังไม่สับสนหรอกเพราะ
ผมรู้ว่าผมเป็นผู้หญิง555+แค่ชอบใช้ครับเฉยๆ อุ๊ยตายแล้วพูดซะเพลินเลยนะครับเข้าเรื่องกันดีกว่านะครับคือ
ว่าวันเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสนั่งเงียบๆอยู่คนเดียว ผมได้มีโอกาสนั่งทบทวนตัวเองโดยเฉพาะเรื่องความฝันของผม
ผมมีความฝันไว้ว่าผมอยากเป็นผู้กำกับหนังที่เก่งที่สุดแ่ต่
ยังไงๆผมก้อยังตระหนักไว้เสมอว่าความฝันนะไม่ใช่ความจริง
อย่าไปหวังอะไรมากมาย เพราะเมื่อมันผิดหวังขึ้นมาแล้วมันจะรับไม่ได้ แต่ยังไงผมก็ยังคิดไว้ว่าที่
มนุษย์เราอยุ่ได้อย่างนี้ก็เพราะความฝันไม่ใช่หรอกเหรอ ความฝันเป็นเหมือนสิ่งที่ทำให้เราก้าวต่อไป
อย่างไม่รู้จักท้อแท้ แลความฝันก้ทำให้คนมีแรงผลักคดนตัวเอง คงจะดีไม่น้อยนะครับ ที่ผมจะได้เดิน
ตามความฝัน แต่ถึงยังไงก็ตามผมขอทำวันนี้ให้ดีที่สุดนะครับ เพื่อความฝันที่เป็นจริง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

©2009 By Ideacom Creative 2008